نویسنده آمریکایی: آمریکا رهبر ناقضان حقوق بشر در جهان است

به گزارش شبستر خبر به نقل از تسنیم، استفان لندمن با بیان اینکه آمریکا، رهبر ناقضان حقوق بشر در ایالات متحده و خارج از آن است، این کشور را بیش از هر کشور دیگری در تاریخ، مسئول جنایت‌های بزرگ علیه بشریت و جنگ عنوان کرد. او وضعیت حقوق بشر و رفتار با سیاه‌پوستان را در داخل مرزهای ایالات متحده نامناسب دانست. وی معتقد است که ایالات متحده بیش از اینکه دولت دموکراسی باشد، دولتی پلیسی به حساب می‌آید؛ به‌گونه‌ای که خیابان‌های داخلی شهرستان‌های آن، میدان‌های وحشت و ترور سیاه‌پوستان و افراد دیگر است. در ادامه مشروح گفت‌وگو قابل‌مشاهده است:

در حادثه چهارشنبه‌شب شارلوت، یک سیاه‌پوست به‌ضرب گلوله پلیس آمریکا کشته شد و چهار افسر پلیس در موج جدیدی از تظاهرات در شهر شارلوت، مجروح شدند. به‌دنبال این حادثه در روز پنج‌شنبه، فرماندار ایالت کارولینای شمالی اعلام وضعیت اورژانسی کرد. همان‌طور که می‌دانید ایالات متحده خود را به‌عنوان حامی اصلی و به‌بیانی، قهرمان حقوق بشر در سراسر جهان معرفی می‌کند؛ اما قتل‌های اخیر آمریکایی ــ آفریقایی‌تبارها توسط پلیس آمریکا، سؤال‌برانگیز بوده است، با وجود این، وضعیت حقوق بشر در ایالات متحده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

استفان لندمن: هر زمان که حوادث خشونت‌بار و خبرسازی در آمریکا اتفاق می‌افتد؛ مانند حوادثی که اخیراً در نیویورک، نیوجرسی، شارلوت، تولسا، واشنگتن و دیگر شهرها اتفاق افتاده است؛ من هم نسبت به ادعای آمریکا در حقوق بشر دچار تردید می‌شوم. همچنین اتفاقاتی مانند حادثه اورلاندو، بمب‌گذاری در ماراتن بوستون، سان‌برناردینو و یا تیراندازی مرگبار پلیس به جوانان سیاه غیرمسلح و درنهایت تبرئه شدن آنها از هرگونه مجازات این موضوع را تأیید می‌کند.

آنچه تاکنون شاهد آن بوده‌ایم این است که آمریکا، رهبر ناقضان حقوق بشر در ایالات متحده و خارج از آن است و بیش از هر کشور دیگری در تاریخ، مسئول جنایت‌های بزرگ علیه بشریت و جنگ بوده است. از ابتدا جمهوری آمریکا زندگی میلیون‌ها نفر را با طمع و سرکشی خود برای سلطه بر جهان گرفته است. نسل‌کشی علیه مردم بومی خود تنها یکی از این جنایت‌ها به حساب می‌آید.

جوامع آفریقایی ــ آمریکایی در ایالات متحده به‌طور فزاینده‌ای قربانی اصلی خشونت و تبعیض به شمار می‌روند، چرا؟ آیا فکر می‌کنید نظام سفیدپوست غالب، یک جنگ تمام‌عیار را علیه سیاه‌پوستان به راه انداخته است؟

استفان لندمن: آمریکا بسیار نژادپرستانه اداره می‌شود. حرکت جامعه آمریکا از سرمایه‌داری برای برده‌داری، قوانین جیم کرو را به نسخه مدرن آن تبدیل کرد و با گسترش حجم آزادی استفاده از حبس، این مردم رنگین‌پوست بودند که بیشترین آسیب را دیدند.

با توجه به قانون گفته‌های پروفسور حقوق میشل الکساندر، «بیشتر سیاهانی که قبل از آغاز جنگ داخلی ۱۹۵۰ به بردگی گرفته شده بودند امروزه در زندان‌ها و یا تحت عفو مشروط قرار دارند».

قوانین نژادپرستانه مواد مخدر در آمریکا، بیش از همه «جوامع فقیر رنگین‌پوست» را هدف قرار می‌دهد. در شهرستان‌های ایالات متحده، جوانان سیاه می‌توانند در طول زندگی خود یک یا چند بار انتظار داشته باشند که رویه قضایی ناعادلانه آنها را تحت تعقیب قرار دهد.

بیش از ۶۰ درصد مردان سیاه‌پوست متولد ۱۹۶۵ و یا قبل آن، فاقد مدرک دبیرستان و دارای سوابق زندان هستند. کافی است به متن الحاقی حقوق مدنی ۱۹۶۴ قانون منع تبعیض نژادی نگاه کنید.

سیاه‌پوستان که از حق زندگی برخوردار شده‌اند، توسط نیروهای نظامی پلیس هدف قرار می‌گیرند و آزادی، آنها را برای دستگیری مجدد و یا مرگ آسیب‌پذیرتر می‌کند.

ایالات متحده بیش از اینکه دولت دموکراسی باشد، دولتی پلیسی به حساب می‌آید. خیابان‌های داخلی شهرستان‌های آن، میدان‌های وحشت و ترور سیاه‌پوستان و افراد دیگر است.

به ماه ژوئن برمی‌گردیم، جایی که مجلس سنای ایالات متحده یک سری اقدامات کنترل سلاح را تنها چند روز پس از تیراندازی کلوپ شبانه اورلاندو رد کرد، ازجمله، طرح‌های پیشنهادی برای دور نگه‌داشتن سلاح موجود در لیست سازمان دیده‌بان تروریسم، از دست مردم بود. در ایالات متحده سالانه بیش از ۳۰،۰۰۰ نفر به‌ضرب گلوله کشته می‌شوند، بر این اساس چگونه می‌توان این حرکت مجلس سنا را مورد تحلیل قرار داد؟

استفان لندمن: قوانین ماه ژوئن سنا و اقدامات اولیه کنگره برای کنترل اسلحه، تلاش‌های بیهوده‌ای بود که چندان هم سودمند واقع نشد. جوامع اقلیتی آمریکا در سراسر ایالات متحده در مناطق خشونت‌آمیز واقع شده‌اند و سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ حادثه در این مناطق صورت می‌گیرد که به استفاده از اسلحه مربوط می‌شود. در سال گذشته، نیروهای پلیس به بیش از ۱۱۰۰ قربانی عمدتاً بی‌دفاع که بخش اعظمی از آنها را سیاه‌پوستان غیرمسلح تشکیل می‌دادند شلیک کرده‌اند.

آمریکا یک فرهنگ خشونت‌آمیز است. من هر بار که بیرون از خانه و در خیابان‌های شیکاگو قدم می‌زنم مراقب و متوجه این مسئله هستم. نیروهای پلیس در ملأعام جلیقه ضدگلوله می‌پوشند درحالی که قربانیان بی‌دفاع از شرارت تحت حمایت دولت پناهگاهی ندارند.

گفت‌وگو از امیرمحمد اسماعیلی