فرصت هایی که میگذرند! و چراغ قرمز !

چند وقتیه که پشت چراغ قرمز وایسادنی به اطرافم نگاهی میندازم !! همه جوش می زنن تا این ۳۰ ثانیه یا ۶۰ ثانیه یا …. ثانیه تموم شه و کل انرژی بدنشون رو به پای راستشون انتقال بدن و از اون هم به پدال منتقل بشه و اونم به موتور ماشین و اونم … !!

کافیه خدایی نکرده خدایی نکرده چند لحظه حواستون نباشه و چراغ سبز شه و شما این مراحل انرژی رو طی نکنید این وقته که امواج گوشخراشی به نام بوق (اگر بدبینانه نگاه کنیم بوق نیسان پشت سرتون ! ) روی اعصابتون خطوطی ایجاد خواهد کرد که انگار مرتکب جرم بزرگی شدین و همه بهتون چپ چپ نگاه می کنند و یه چند تا فحش “بوووووووووووق ” بهتون ارسال می کنند !

من موندم این مردم اگه در طول کل زندگیشون اینقدر ، قدر ثانیه ها رو می دونستن موفق ترین انسان های روی زمین بودن !! واقعا چرا تو زندگیمون ساعتها رو بیهوده میگذرونیم ولی پشت چراغ قرمز بخاطر چند ثانیه به یک انسان دیگه ای چپ چپ نگاه کنیم ! ( حالا فرض کردیم شما اهل فحش دادن نیستین !! )

اگه واقعا ثانیه ها مهمن پس چرا اینهمه وقتهامون با واحد ساعت هدر میشه !!

اگه مهم نیستن چرا اجازه میدیم این وقت کوچیک با واحد ثانیه روی اعصابمون خط ایجاد کنه و بین یک هم نوع خودمون ناراحتی ایجاد بشه !؟!

واقعا مهمن ؟! مهم نیستن !؟ تکلیفمون با خودمون روشنه ؟!