جعفررزمی/چرا فرهنگ مهمتر از اقتصاد است؟

سنت نامگذاری سالها از جانب مقام عظمای ولایت در سالهای اخیر تلنگری به فضای جامعه است تا با توجه به جمیع جهات و برآورد وضعیت صحنه موجود انقلاب و جامعه جهانی از سوی معظم له به عنوان سکان دار انقلاب ،جهت گیری اصلی فعالیتهای مردم و مسئولین  مشخص گردد. شعار سال جاری با تاکید بر فرهنگ و مدیریت جهادی می تواند سوالات جدی در اذهان ایجاد نموده و تامل بیشتری ورای شعارهای مرسوم در این نامگذاریها را بطلبد. نوشتار حاضر نوع نگاه ایشان به فرهنگ و دغه دغه های ایشان را در این حوزه باز خوانی می نمایید ، رجوع به فرمایشات حضرت آقا در سالهای گذشته و جستجویی با عنوان فرهنگ نشان می دهد که ایشان دغدغه اصلی خود را در مسیر انقلاب، فرهنگ دانسته و هیچ موضوعی در این درجه اهمیت برای ایشان وجود نداشته است . تاکیداتی که ایشان در این زمینه خطاب به دولتمردان و همچنین تقویت جریان فرهنگ اصیل انقلابی در حوزه های مختلف شعر ، رمان ، خاطره نویسی ، سینما و … داشته اند موید این مطلب است .

معظم له طی فرمایشاتی که در تاریخ ۲۲/۴/۷۳ که سالهای بعد از پایان جنگ بوده و عمدتا تفکرات جامعه حول محور توسعه اقتصادی وآبادانی خرابیهای ناشی از جنگ بوده ،به دغدغه اصلی خود اشاره می نماید ایشان می فرمایند :در عرصه مسایل اقتصادی –که آن هم فصل مهمی از مسایل کشور است- بنده از لحاظ حرکت اقتصادی جامعه هیچ دل نگرانی ندارم چون در این زمینه کاری در حال انجام گرفتن است ودر مجموع که نگاه میکنیم کاری بدی هم نیست . امروز همه ی جوامع دنیا گرفتار ی های اقتصادی دارند . حتی همان کسانی که سعی میکنند فشار های خودشان را به ما منتقل کنند از این بابت گرفتاری مختصردارند. البته ما هم بی گرفتاری نیستیم . اما در عرصه فرهنگ بنده به معنای واقعی کلمه حساس نگرانی می کنم و حقیقتا دغه دغه دارم . این دغدغه از آن دغه دغه هایی است که آدمی به خاطر آن گاهی ممکن است نصف شب هم از خواب  بیدار شود و به در گاه پروردگار تضرع کند . من چنین دغه دغه ای دارم . آن دغه دغه ای که شبیه دغه دغه در میدان جنگ است وجود دارد.میدان جنگ از دغه دغه های بسیاری برخوردار است . البته دغه دغه میدان جنگ به معنای رها کردن منکر ، عقب نشینی و نا امید شدن نیست دغه دغه ای سوای اینهاست که هم در مقدم و هم در قرارگاه با آدم است.

دغدغه ای که معظم له در بیانات بالا بدان اشاره می نمایند از جنس نگرانی دائمی با امید و تلاش است به یک معنی خوش خیالی نداشتن و یک نگاه نقادانه نسبت به اتفاقات دورو بر داشتن است .

ایشان با اشاره به مهم بودن فرهنگ از اقتصاد فرهنگ را به مثابه هوایی میدانند که ان را تنفس میکنیم و در صورت الوده بودن اثری ناخودآگاه بر ما خواهد داشت ،همچنین الهام بخش بودن فرهنگ در حرکات و اعمال مردم را وجه اصلی اهمیت آن میدانند .به همین دلیل تمرکز بیشتر دشمن به دلیل اثر گذاری زیادفرهنگ  نسبت به دیگر زمینه ها بر این حوزه متمرکز گردیده است.

فرهنگ از دیدگاه ایشان عبارت است از عقیده و برداشت و تلقی هر انسانی از واقعیات و حقایقی عالم ، و نیز خلقیات فردی و خلقیات اجتماعی و ملی( ۱۹/۰۹/۷۹)و در این مسیر آنچه که باعث میشود جامعه نسبت به واقعیات  عالم چگونه بنگرد ناشی از خوراکی است که به ذهن جامعه داده میشود. ودر این راستاست که ((مدادالعلماء افضل من دماء الشهداء ))چرا که تربیت علماءاست که باعث می شود فردی دارای برداشت و تلقی از محیط خود گردد. که منجر به ایثار و فداکاری او در قالب شهادت شود.

ایشان فرهنگ را با کلیاتش مساله اول کشور به حساب آورده و معتقدند ما اگربتوانیم فرهنگ کشور را با پایه های مستحکم و نحادهای صحیح پشتیبانی و تقویت کنیم کار این کشور روی غلتک خواهند افتاد و پیشروی این کشور در همه زمینه های مورد نظر تضمین خواهند شد (۲۰/۰۹/۷۵)

نظام اسلامی و ولایت فقیه به عنوان یک مدال سیاسی حکومت داری با پشتوانه الهی در عصر حاضر یک تفاوت اساسی و مبنا با سایر نظامات موجود جهان دارد .ایجاد زمینه و بستر برای فراهم نمودن سعادت دنیوی و اخروی تفاوت ماهوی این نوع حکومت داری می باشد . اعتقاد به مبدا، صراط و معاد و تکیه بر زندگی بعد از مرگ و معاد باعث می شود تا تمامی مسائل در این زندگی هفتاد و هشتاد ساله که صراطی بین مبدا و معاد است خلاصه نشده و توسعه مادی به عنوان غایت یک نظام سیاسی در نظر گرفته نمی شود .با این نگرش فرهنگ و اعتقادات بخش مهمی از این مدل حکومت داری را تشکیل می دهد و در این راستا مقابله جریانهای سیاسی موجود عالم با این نوع حکومت داری از فاز های سیاسی و نظامی عبور کرده و در مرحله تقابل اعتقادات و فرهنگ می باشد. ترویج فرهنگ و سبک زندگی غربی و انسان لیبرال در مقابل فرهنگ و سبک زندگی اسلامی وسیعترین جبهه ای است که در مقابل ما گشوده گردیده است.

بنا به دیدگاه حضرت آقا در مقابل تهاجم فرهنگی دشمن باید موضع تهاجمی داشت و موضع دفاعی و انفعالی با توجه به غنای فرهنگ اسلامی  و دست پر آن در منابع لزوم ورود جدی دلسوزان و عالمان به این عرصه و انجام کار جبهه ای در این زمینه مطالبه جدی ایشان است.در جنگ فرهنگی سلسله مراتب مانند سلسله مراتب نظامی جنگهای نظامی وجود نداشته و هر نفر به عنوان یک رزمنده و فرمانده در این جنگ وارد می شود و در این حالت باید جبهه ای وسیع شکل گیرد که در این جبهه افراد دارای یک افق دید مشترک با ارزشهای مشترک باشند و هر کدام به سهم خود در این جریان نقش ایفا نمایند .

از دیدگاه ایشان برنامه اصلی دشمن در عرصه های فرهنگی شامل :

۱- ترویج اصالت لذت در جامعه

۲- ترویج اباحه گری

۳- ترویج تردید در مردم به جای عزم راسخ ملی

۴- ترویج احساس حقارت ملی به جای اعتماد به نفس ملی

۵- ترویج شبهه افکنی و بی اعتقادی بجای ایمان راسخ

۶- ترویج لذت جویی و شهوت رانی به جای کار ،تلاش و همت بلند

می باشد .

نمونهای از الزامات کار فرهنگی در در جبهه نیروهای ارزشی و حزب اللهی از دیدگاه معظم له به شرح زیرمی باشد:

۱- پرهیز از انجام اقدامات متقارن و شبیه به جبهه دشمن و استفاده از تکنیکهای آنها و خلق ذائقه جدیددر این مسیر از راههای مقابله با جبهه مقابل می باشد.(۲۲/۴/۷۳)

۲- حرف حق را با زبانهای جدید ، شیوه های نو ، استدلالهای تازه و آرایش خوب بیان کردن(۲۱/۱۲/۷۴)

۳- کار فرهنگی هوشمندانه ،هدفدار و دارای انواع کیفیت انجام دادن(۹/۷/۷۵)

۴- در کار فرهنگی باید تشکیلاتی  و در یک جهت واحد و بااخلاق اسلامی و منظم حرکت کردن (۲۷/۱۱/۶۰)

۵- پرهیز از دلخوش کردن،کار با عجله انجام دادن (۲۲/۱۰/۵۸)

۶- کار با اخلاص و برای قبول و رضای خدا انجام دادن و از تهمت و اهانتها نترسیدن(۲۹/۱۱/۷۹)

از دیدگاه ایشان چیزی که بخصوص در سالیان اخیر موجب ایجاد نقطه ضعف در مواجهه با توطئه های نظام سلطه گردیده است .تغییر سبک زندگی و الگوی مصرف در جامعه می باشد. این تغییر سبک زندگی موجب مصرف گرایی حاد در جامعه گردیده و همین امر باعث واردات بی رویه و در نتیجه اقتصادی وابسته به بیرون گردیده است و این امر پاشنه آشیل اقتصاد ما گردیده است لذا مشاهده می شود که فرهنگ در این میان می تواند نسخه شفا بخش همه زمینه ها از جمله اقتصاد بوده و با تغییر سبک زندگی در راستای اقتصاد مقاومتی گام برداشته و زمینه های مقابله با این تهدیدات را فراهم آورد .