موزه عبرت،زندان مخوف رژیم پهلوی+تصاویر

به گزارش شبسترنیوز  موزه عبرت محلی كه تا واپسین روزهای حكومت پهلوی محبس و شكنجه‌گاه آزادمردان و شیرزنانی بود كه جرمشان تنها وتنها فریاد عدالتخواهی و آزادی و رهایی سرزمین مادری‌شان از زیر یوغ ظلم و ستم حكومت جابر و آلت دست بیگانه بود و اکنون به موزه تبدیل شده، بازدید به عمل آورد.
در  بدو ورود به موزه، سردی و سنگینی، در بزرگ آهنی، تداعی محلی مخوف را می‌كند و وقتی نام پیشین این مكان را به یاد می‌آوری این خوف نیز فزونی می یابد.”كمیته مشترك ضد خرابكاری”.

وقتی داخل می شوی اسامی مردان و زنان  بی گناهی  را از اقشار مختلف مردم  میبینی که در سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ دستگیر شده بودند و به عنوان اشخاص سیاسی در این زندان مخوف زندانی شده بودند تا از آنها اعتراف بکشند.

شکنجه هایی مانند شوک الکتریکی، تخته شلاق، سوزاندن ریش و بدن با الکل وفندک، آویزان کردن از سقف، زدن دستبند قپانی، بستن صلیبی به نرده های حیاط، بستن به آپولو، لگد بزدن ه شکم، سوزن فرو بردن به زیر ناخن و ناخن کشیدن، تحقیر کردن و… کار روزانه و عادی شکنجه گران در این مکان بود.

تاریخ این زندان از یک سو نهایت درندگی و سقوط از مرحله انسانیت به حیوانیت را به تماشا می گذارد و از سوی دیگر اوج مظلومیت، نستوهی، شجاعت، استواری و مقاومت متهمان را روایت می کند.

زندان کمیته مشترک به گونه ای ساخته شده است که از بیرون کسی متوجه نمی شود که در اینجا هشتصد نفر در حال زندانی و شکنجه هستند حتی تا پیروزی انقلاب همسایگان دیوار به دیوار آن واقع در میدان توپخانه(امام خمینی(ره) فعلی) از این قتلگاه خبر نداشتند.

خود زندانیان هم موقعیت جعرافیایی آن را نمی دانستند چون با چشم بسته وارد و خارج می شدند. «اتاق تمشیت» از جمله اتاق های شکنجه در این مجموعه مخوف بود که وقتی زندانی را با چشم بسته وارد زندان می کردند ابتدا در آنجا با انواع و اقسام شکنجه ها پذیرایی می شد. این اتاق در موقعیتی قرار داشت که صدای شیون زندانی و فحاشی های شکنجه گران در همه سلول ها و بندها در همه طبقات می پیچید در عین حال به بیرون منعکس نمی شد.

با کلیک بر روی متن  زیر تصاویری از این زندان مخوف را می توانید ببینید..

بهمن بهزادسیس

تصاویر/زندان مخوف رژیم پهلوی