کد خبر : 18556
تاریخ انتشار : یکشنبه 18 ژانویه 2015 - 13:00

عدس، درمان هفتاد بیماری است!

عدس، درمان هفتاد بیماری است!

عدس، درمان هفتاد بیماری است! از امام صادق (ع) روایت شده است که ایشان فرموده‌اند: مصرف عدس، عطش را قطع و معده را تقویت می‌نماید و درمان هفتاد بیماری در آن است، چرا که معده را آرام می‌سازد. یکی از حبوبات پُرخاصیت عدس است، چرا که دارای ویتامین‌های «آ»، «ب» و «ث» بوده و دارای

عدس، درمان هفتاد بیماری است!

عدس

از امام صادق (ع) روایت شده است که ایشان فرموده‌اند: مصرف عدس، عطش را قطع و معده را تقویت می‌نماید و درمان هفتاد بیماری در آن است، چرا که معده را آرام می‌سازد.


یکی از حبوبات پُرخاصیت عدس است، چرا که دارای ویتامین‌های «آ»، «ب» و «ث» بوده و دارای حجم قابل توجهی کلسیم، فسفر و آهن است؛ اما جالب است بدانید ائمه اطهار (ع) نیز فراوان بر مصرف این ماده غذایی تاکید و خواص منحصر به فردی را در رابطه با آن بیان داشته‌اند.

در این باره از امام صادق (ع) روایت شده است که ایشان فرموده‌اند: مصرف عدس، عطش را قطع و معده را تقویت می‌نماید و درمان هفتاد بیماری در آن است، چرا که معده را آرام می‌سازد؛ و هر زمانی که یکی از اطرافیان حضرت دچار هیجان (و فشار خون) می‌شد، به او می‌فرمودند: عدس بخورید، چرا که پایین آورنده فشار خون است و حرارت زیاد بدن را کم می‌نماید.

پیامبر (ص) بیان داشته‌اند:

شما را سفارش به خوردن عدس می‌نمایم، به خاطر آن که دل را نرم و لطیف و اشک را زیاد می‌نماید و هفتاد پیامبر آن را مقدس و محترم شمرده‌اند.

همچنین پیامبر (ص) بیان داشته‌اند: شما را سفارش به خوردن عدس می‌نمایم، به خاطر آن که دل را نرم و لطیف و اشک را زیاد می‌نماید و هفتاد پیامبر آن را مقدس و محترم شمرده‌اند؛ و در جایی دیگر آمده است، مردی به پیامبر (ص) از سنگدلی و قساوت قلب (و کمی اشک چشم) شکایت کرد و حضرت در جواب فرمودند: عدس بخور که قلب را نرم و اشک چشم را زیاد می‌نماید و در همین راستا از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده است که: اَکلُ العَدَسِ یُرِقُّ القَلبَ وَ یُکثِرُ الدَّمعَهَ؛ خوردن عدس، دل را نازک و اشک را جاری می‌سازد.

عدس

البته باید توجه داشت که عدس جریان خون را کم و خاصیت ارتجاعی دیواره‌ی مویرگ‌ها را نیز کم می‌کند و از این جهت، افرادی که یبوست یا نفخ شکم یا نارسایی عروق قلبی دارند؛ بهتر است از مصرف زیاد آن اجتناب نمایند.

 

منابع:

۱- حرعاملی. وسائل الشیعه، ج ۲۵: ۲۱، ۲۶٫

۲- علامه مجلسی. ج ۶۳: ۲۵۹٫

۳- شیخ صدوق. عیون اخبارالرضا (ع)، ج ۲: ۴۱٫

۴- شازده احمدی. نهج الطبابه: ۱۹۴٫

۵- پورقاسم میانجی. خوراک‌های حلال و حرام: ۱۰۶- ۱۰۹٫

باشگاه خبرنگاران

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 1 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۱
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

رـ ی سه‌شنبه , 25 نوامبر 2014 - 5:47

درسالیان قدیم که واکسن سرخک نبودبه تقریب تمام کودکان شبستربه این بیماری مبتلا میشدند .درآن سالها خوردن عدس
درشبسترمتداول نبوده وفقط پخته شده انرا به عنوان دارو به کودکان مبتلا به سرخک میخوراندند.