حفظ قلعه از درون برتر از این هیچ نیست

عطش نتیجه داریم نه مقدمه .خواب بی تعبیر خلق یک زندگی خالی ازدرد ،خالی از ولَه و ولَع وفرود و فرازهای دوران، خالی از دستان لرزان و دلهرۀ پایان است.

به گزارش شبسترنیوز،حجت الاسلام محمد ادریسی طی یادداشتی نوشت:

سرکار می رویم و در حلقه ی بازی ها وتذبذب ها و تردیدها و نقش و نقشه های غیر خودی ها قرار می گیریم اگر طرح و برنامه ای و نقشه ای نداشته باشیم.

آری!کشورمان یک قلعه بزرگ و مستحکم است و استراتژی و طرح جامع دشمن برای ما فتح قلعه از درون است پس طرح و برنامه ی جامع ما این می شود که این قلعه را از درون حفظ کنیم نه از بیرون پس بنابراین وظیفه و کار می شود حفظ قلعه از درون که برتر از این هیچ نیست.

ماندن در این وضع کم تر از عقب گرد نیست.زندگانی هرکس سرتا سرش پر ازچالش است که باید آنها را مزه مزه کند وسپس آنها را بگذارد و بگذرد نه اینکه در باتلاقشان فرو رود.

دنیا دارالمجانین نیست بلکه دارالعمل است آن هم به حکم عقل و مجنون کسی است که در این فرصت و این همه امکانات خودش رامحروم کند و دیگران را هم محروم بخواند.

وقتی به زندگانی پر فراز ونشیب حق باوران و یاوران باز می‌گردیم ، می‌بینیم، که آنها برای یک هدف و مقصد گام بر می‌داشتند که گروهی ازمردم زمانشان با جان و دل پیغام الهی آنان را دریافتند و همراه و مدافع شدند و بعضی دیگردر بن بست خود فریبی و دگر فریبی گرفتار شدند و عده ای دیگر بی تفاوت از کنار آنها گذشتند.

به منابع دین اسلام اگر نگاهی داشته باشیم می بینیم آنان که خارج از قلعه بودند آنهایی را که در قلعه نبوت و امامت و ولایت ایستادند را با انواع فحش‌ها پذیزایی می کردند و می خواستند بال آن خوبان را بچینند و یا بدرند و حتی به هٌدهٌدهای بلند پرواز یعنی رهروان آنها هم رحم نمی کردند.

فحش ندهیم و کاری کنیم که فحش محبت نکنند البته همیشه فحش ها به لایق آنها نمی رسد و هرکاری کنی سراغت می آیند و چه بسا در تنها ترین و بهترین مسیر باشی بازهم فحش ها را حواله ات دهند.

قرآن را بخوانیم می بینیم که پیروان بدی ها از انبیا و پیام آوران حق با این چنین فحش‌ها و سخنان متعصبانه و روشی هایی پذیرایی می کردند که :

احمق وسبک مغزی ۱ ؛ جادوگر و بی‌عقلی ۲ ؛حیله گری ۳ ؛مفسد، متکبر، برتری جوهستی ۴ ؛ دروغگو و گستاخی ۵ ؛ منحرف و گمراهی ۶ ؛ دیوانه ، شاعری ۷ ؛ فال بد زدن به آنها و سبب بدبختی دانستن آنان ۸ ؛ ارعاب و اخراج و تبعید آنها ۹ ؛ تهدید به شکنجه ۱۰ ؛ تهدید به سنگسارمی شدند ۱۱ ؛ مخالفت صریح و لج بازی با آنها می شد ۱۲؛ و گونه های مختلف بی اعتنایی و تمسخر ۱۳ و ….

پی نوشت:

۱– (إِنَّا لَنَراکَ فِی سَفاهَهٍ) اعراف، ۶۶.

۲– ( َّقالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُون )ذاریات، ۵۲٫

۳ – (إِنَّ هذا لَمَکْرٌ مَکَرْتُمُوه)اعراف، ۱۲۳.

۴ – ( بَلْ هُوَ کَذَّابٌ أَشِر)قمر، ۲۵٫

۵– ( فَقالَ الْمَلَأُ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما هذا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُریدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْکُم)مؤمنون، ۲۴٫

۶– (قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراکَ فی‏ ضَلالٍ مُبینٍ)اعراف، ۶۰٫

۷– (وَ یَقُولُونَ أَ إِنَّا لَتارِکُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُون)صافات، ۳۶.

۸– (إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَهٌ یَطَّیَّرُوا بِمُوسى‏ وَ مَنْ مَعَه)اعراف، ۱۳۱٫

۹– (ْ إِنَّهُمْ أُناسٌ یَتَطَهَّرُون )اعراف، ۸۲.

۱۰– ( إِنَّا لَنَراکَ فینا ضَعیفاً وَ لَوْ لا رَهْطُکَ لَرَجَمْناک)هود، ۹۱٫

۱۱– ( قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ یا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومینَ) شعرا، ۱۱۶٫